Ojjem Blieve Hale

D’r is már ieën ding dat mòt, dat is ojjem bliēve hale
De rest kumt allemól wel goēd
En as ik nejg um dan toch nor de bojjem áf te dale
Kroep ik umhoeëg vol goeje moēd
Aj, aj, aj, aj... niemes mákt zich hiēr druk
Aj, aj, aj, aj... alles mugt, ‘t is Vastelaovend! Pruūf ‘t geluk!
D’r is már ieën ding dat mòt, dat is ojjem bliēve hale
De rest kumt allemól wel goēd
Ja, la, laj, la, la, laj, la la la
Ja, la, laj, la, la, laj, la la
Ja, la, laj, la, la, laj, la la la
De rest kumt allemól wel goēd
 Lángsaamán is ‘t laeve òntwaakt
Mien hárt springt zich snel ‘n slág vurruut
‘t Piēpt en ‘t krákt, már hej wette wat!?
D’r is niemes die meej nòw nog wat duut

Limburg, mák òw gén zörg!
 Mienen daorst wil alwér nor d’n táp gaon, már,
Bin bute ojjem mit mien tòng òp de schoēn
‘t Göt mit valle en opstaon, wil niks aoverslaon
Toch wieët ik hieël goēd wat ik mòt doēn

Limburg, mák òw gén zörg!
 Ik ojjem driej daag,
De Vastelaovend ien
En bin nòw driej daag,
‘n Bitje muuj méschien
Toch daenk ik driej daag,
Gaef meej dit ieder jaor òpneej
Alle òpgespaarde ojjem kumt vreej!