Ik Wooj Nie Gaon

Koeplet 1:
Vreejdagaovend, half zeuve
Rám kepot, de piēp is leeg
De gânse waek wér dur gejakkerd
Génne puf, da’s wat ik zeg

Vuul de bókstes dan wér trille
“Wor bliefde geej? Heej stöt al kâld”
Nòw vurruut dan, már echt hieël efkes
Wénneg zin, ik wer âlt…

Ik wooj nie gaon…
Ik bliēf niet láng…
Bin zoeë wér weg…
Oké… 
Nog ieëne dan


Refrein:
’t Ging van braaf, nor baeter, nór brokke
Ik wiēr gek, gâns koekoek, mesjokke
’t Ging van liēf, nor láche, nor lalle
Urst mit zien twieë, mit elf, mit zien alle!
Boem!

Koeplet 2:
Vandewaek, Lej was jäöreg
Vief kiēr elf dén álde mök
Ik mòs d’r hin, dat zaej mien vrow dus
Wat ’n glorie, vet geluk

Ieënmól daor, viēl ’t nie tege
Waorst en kieës en nog mieër biēr
’t Is meej nor de kop gestege
Wette wat, ik bliēf hiēr…

Koeplet 3:
Vastelaovend, dinsdágmaerge
Stiēve knäök, ‘ne haolte kop
Laot die boēremoes már schiēte
De Vastelaovend zit d’r òp

Már ien mienen boek blieft d’r wat jukse
Ik bliēf nie thuus, ik mót gaon
Goj ik nog hieël efkes kiēke
Driej kiēr raoje, hoe ’t hét gegaon

Boem!