Zwa vaerdig wie ein communiejeske (veur Bram)

Koeplet 1:
Dae vastelaovend hie, sjteit bol van energie
Dat is mien lös en leeve
Meh dinsdig 12 oor, dreij ich 'n bitsje door
Dan geit mich al d’r neeve
Dan hulp gein ènkel middesien
Ich bin zwa gaar, zwa gaar, zwa gaar wie eine knien!

Refrein:
Ich bèn zwa vaerdig wie ’n kemuniejeske
Hang mich mer in 't zolderkeske
Laot mich tösje vastelaovespekskes hange
gaon ich tösje kleijerhäökskes kleijer sjtange
Vaerdig wie ’n kemuniejeske
Hang ich dao in dat zolderkeske
Sjtinkend  nao de motteböl
Tösje de lommele en ouwe pröl!

Koeplet 2:
Gesjäörd in eder naod, de sjleet tot op d’n draod
Zoa hang ich op hauf zeve
Toch blief ich nog gewild, dus waer ich weer versjtèld, 
gestjreke en gesjteve
En volgend jaor bès mer neet bang
Of ich weer in, weer in, weer in 't gare hang!

Koeplet 3:
Meh kom ich van de rèk, gesjtökkerd en gesjtik
Dan veul ich mich gedrage
Es ich mien menke sjtaon en op de sjouwers gaon
Geit vastelaovend sjlage.
Noe zuug dae'n aafgedankde jas
Wie dae weer bol, weer bol, weer bol sjteit van de sjpas!

Slot:
Sjtrak is veur uch de vastelaovend klaor,
Meh ich bin vaerdig (jao hae is vaerdig)... tot volgend jaor!
't Is gedoon